El príncipe Alberto de Saxonia-Coburgu-Gotha (n'alemán: Franz Albrecht August Karl Emanuel von Sachsen-Coburg und Gotha; castiellu de Rosenau, Coburgu, Alemaña[8] 26 d'agostu de 1819-Castiellu de Windsor, 14 d'avientu de 1861), conocíu como'l príncipe consorte, foi'l maríu de la reina Victoria del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda.
Nació nel ducáu saxón de Saxonia-Coburgu-Saalfeld, nel senu d'una familia coneutada con munchos de los monarques gobernantes d'Europa. A los 20 años casóse cola so prima hermana, la reina Victoria, con quien más palantre tendría nueve fíos. De primeres del so matrimoniu, Alberto sintióse llindáu pola so posición como consorte, que nun-y confería nengún poder o responsabilidá; sicasí, col tiempu adoptó munches causes públiques, como la reforma educativa y l'abolición de la esclavitú a nivel mundial, y asumió l'alministración del personal, les propiedaes y l'oficina de la reina. Tuvo bien arreyáu na organización de la Gran Esposición de 1851. Alberto ayudó a desenvolver la monarquía constitucional del Reinu Xuníu convenciendo a la so esposa por que se amosara menos partidista nes sos rellaciones col Parllamentu, anque taba fondamente en desalcuerdu cola política esterior intervencionista siguida mientres la permanencia de lord Palmerston como secretariu de Rellaciones Esteriores.
Morrió a la edá de 42 años, lo que sumió a la reina nun fondu duelu que duró'l restu de la so vida. Dempués de la muerte de la reina Victoria en 1901, el so fíu mayor, Eduardu VII, asoceder como'l primer monarca británicu de la Casa de Saxonia-Coburgu y Gotha, nomada asina pola casa ducal a la cual pertenecía Alberto.